Is een ziekgemelde werknemer die in het buitenland verblijft verplicht om naar Nederland te reizen voor een bezoek aan de bedrijfsarts?
Nee.
Dit is niet verplicht als de fysieke aanwezigheid van de werknemer niet nodig is om de mate van arbeidsongeschiktheid vast te stellen, zo oordeelde de kantonrechter van de Rechtbank Rotterdam op 2 juli 2024 (ECLI:NL:RBROT:2024:6161) in een zaak aangespannen door de werknemer.
De werknemer raakte arbeidsongeschikt door een bedrijfsongeval en vertrok, zonder toestemming van de werkgever, ziek naar het buitenland. De werkgever riep de werknemer op om bij de bedrijfsarts in Nederland te verschijnen, maar de werknemer kwam niet opdagen. De werkgever schortte daarop het loon op en voerde later een loonstop in. De werknemer startte vervolgens een kort geding en vorderde loonbetaling.
De kantonrechter oordeelde dat het feit dat de werknemer in het buitenland verbleef, geen belemmering vormde voor het recht op loondoorbetaling tijdens ziekte. Er was geen bewijs dat de werknemer zijn re-integratieverplichtingen niet nakwam of dat zijn verblijf het herstel hinderde. Een loonsanctie, zoals een loonopschorting of loonstop, was daarom niet gerechtvaardigd.
Verder stelde de kantonrechter dat een werknemer niet verplicht kan worden zich in Nederland te vestigen om de werkgever meer controle over de re-integratie te geven. In het geval van een werknemer in het buitenland kan de bedrijfsarts bijvoorbeeld informatie opvragen bij de behandelende artsen in het woonland, of kan de werkgever een arbeidsdeskundige in dat land inschakelen. De werkgever in deze zaak had deze mogelijkheden niet benut.
Een arbeidsongeschikte werknemer die, zelfs zonder toestemming, in het buitenland verblijft, hoeft niet naar Nederland terug te keren voor een oproep bij de bedrijfsarts.
Dit kan echter anders zijn als het verblijf in het buitenland de re-integratie of het herstel aantoonbaar belemmert.
Meer weten? Bel Oostrom Legal. Wij helpen je graag verder.
